La sukero, origene barata, estis alportita ĝis Okcidento per araboj. La vorto venas de sanskrito sarkara (hinde, nuntempa sharkará), kien devenas ĉiuj nomoj hindeŭropaj por sukero. Portugalanoj estis unuaj porti de Sicilio ĝis la Atlantikaj Insuloj de la Madejroj kaj Acoroj, kultivado de sukerkano kaj la tekniko de la sukera rafinado. Sia uzado dum mezepoka epoko estas nur por kuraca kaj terapia celoj, kiel grava ingrediento de multaj kuraciloj kaj hejmkuraciloj. Estis konsiderita drogo kaj vendita en la apotekoj kiel kuracilo. Aparta 16a jarcento sia uzado vaste plivastigas por la aristokratia kuiro kaj, malfrue, kun plivastigado de produktado de Brazilo kaj poste Karibo, fariĝis luksa ĉiufoje pli atingebla por popolo ordinare.
Sia uzado...
